Heç kim bu kitabda nəyin yaxşı, nəyin pis olduğunu bilməyə, öyrənməyə cəhd eləməsin. Çünki burada adları keçən İblislər və Mələklər törətdikləri əməlləri qətiyyən bəşəriyyətin hansısa nizamı, xeyir-şər başlanğıcı naminə deyil, onlara xas olan vəhşi instinktlə qeyri-ixtiyari törədiblər. Onlar üçün qanunun, insani dəyərlərin, ilahi ədalətin vacibliyinin, yeri gələndə, qara qəpik qədər qiyməti yoxdur. Aristotel özünün “Siyasət”ində yazırdı: “Elə insanlar var ki, onlar qanunlara əməl eləməyə bilərlər. Çünki bu adamlar özləri qanundurlar”. Bizim İblislər və Mələklər də özləri qanun olan Tanrı övladlarıdır.