“Söz konusu ben olunca sustum, razı oldum.Ama şimdi söz konusu sensin, ve ben bütün dünyayı karşıma alacağım.”Duyuyor musunuz?Şehirler ötesinden,denizler kadar uzaklardan gelen o bağırış seslerini...Kılıç, kesik, çığlık seslerini.Belki de yalnızca ben duyuyorum içimdeki savaşın seslerini...Bir tarafın savaşı kazandığını sandığı an, pes ettiği andır.Biz kazandığımızı sandık, kılıçlarımızı bıraktık.Oysa pes etmişiz yalnızca.Şimdi uzaktan geldiğini duyuyorum o ikinci savaşın.Bizim koşarak uzaklaştığımız atlar,şimdi koşarak peşimizden geliyor.Düşman bu sefer daha güçlü,kılıçları bu sefer daha keskin ve çaresizlik her zamankinden daha yoğun.Oysa herkesin unuttuğu bir şey var;biz hâlâ ayaktayız.Ve düşmeye niyetimiz yok.Birinci perde bitti, ikinci perde başlıyor…